انسان چقدر مي تواند نفهم باشد که به يک همچنين شير زن عارف و در عين حال متجددي اهانت کند که صاحب يک همچنين شعري است


گر به تو افتدم نظر چهره به چهره رو به رو
شرح دهم غم دلم نکته به نکته مو به مو
ميرود از فراق تو خون دل از دو ديده ام
دجله به دجله يم به يم چشمه به
چشمه جو به جو
از پي ديدن رخت همچون صبا فتاده ام
خانه به خانه در به در کوچه به کوچه کو به کو
دور دهان تنگ تو عارض عنبرين خطت
غنچه به غنچه گل به گل لاله به لاله جو به جو
مهر تو را دل حزين بافته بر قماش جان
پرده به پرده نخ به نخ تار به تار پود به پود
در دل خويش طاهره گشت و نيافت جز تو را
صفحه به صفحه لا به لا پرده به پرده تو به تو