جلویم انباری از کتاب و مقاله و صفحات پرینت شده اینترنتی بود، مثل این کاوش گرها نوشته ها را زیرو رو می کردم تا مطلب مورد نظرم را پیدا کنم. دلم می خواست یک نوشته ناب پیدا کنم، همون چیزی که با خواندنش، لذت می بردم؛ به این راحتی ها گیر نمی آمد. چاره ای نبود می دانستم عاقبت جوینده ام چرا که برای یافتنش ساعت ها می گذاشتم و بالاخره یافتم! خودش بود با این که فرا گیر شده بود اما هنوز ناب بود، و من انتخابش کردم برای مقدمه ی وبلاگ حجاب بهاییسم؛ شما هم با خواندنش قضاوت کنید، زیبا نیست؟
***
هیچ باغبانی را سرزنش نمی کنند که چرا دور باغ خود را حصار و پرچین کشیده است. چون باغ بی دیوار از آسیب مصون نیست و میوه و محصولی برای باغبان نمی ماند. هیچ کس هم با نام (آزادی) دیوار خانه خود را بر نمی دارد و شبها در حیاطش را باز نمی گذارد چون خطر رخنه دزد جدی است.
هیچ صاحب گنج و گوهری هم جواهرات خود را بدون حفاظ در معرض دید رهگذران نمی گذارد تا بدرخشد. جلوه کند و چشم و دل بر باید چون خود جواهر ربوده می شود.
هر چیز که قیمتی تر باشد درصد مراقبت از آن بالاتر می رود.
اگر در شیشه عطر را باز گذاری عطرش می پرد. اگر رشته مرواریدت را در کمد و صندوق نگذاری و در آن را نبندی گم می شود.
اگر در مقابل پنجره خانه ای توری نزنی از نیش پشه ها و مزاحمت مگسها در امان نخواهی بود.
وقتی راه ورود پشه ها را می بندی خود را (مصون) ساخته ای نه (محدود) و زندانی.
وقتی در خانه را می بندی یا پشت پنجره اتاقت پرده می آویزی خانه خود را از ورود بیگانه و نگاههای مزاحم در پناه قرار داده ای نه که خود را در قید و بند و حصار افکنده باشی.
اگر برای ایمنی از خطرها و آسودگی از مزاحمان خود را بپو شانی نه کسی ایراد می گیرد و نه اگر هم ایراد بگیرد اعتنا می کنی چرا که سخنش را بی منطق و نا آگاهانه می دانی و می بینی.
اینکه (دل باید پاک باشد) بهانه ای برای گریز جاهلانه از همین مصونیت است و آویختن به شاخه (لا قیدی) و گرنه از دل پاک هم نباید جز نگاه و رفتار پاک بر خیزد.
ظاهر آینه باطن است و .. (از کوزه همان برون تراود که در اوست).
زن بخاطر ارزش و کرامتی که دارد باید محفوظ بماند و خود را حراج نکند و در بازار سودا گران شهوت خود را به بهانه چند نامه و نگاه و لبخند نفروشد.
زن بخاطر لطافتی که دارد نباید در دستهای خشن کامجویان دیو سیرت که نقاب مهربانی و عشق به چهره دارند پژمرده شود و پس از آنکه گل عصمتش را چیدند او را دور اندازند یا زیر پایشان له کنند.
زن بخاطر عصمتی که دارد و میراث دار پاکی مریم است نباید بازیچه هوس و آلوده به ویروس گناه گردد.
گوهر عفاف و پاکی کم ارزشتر از طلا و پول و محصول باغ و وسایل خانه نیست .
دزدان ایمان و غارتگران شرف نیز فراوانند.
سادگی و خامی است که کسی خود را در معرض دید و تماشای نگاههای مسموم و چشمهای نا پاک قرار دهد و به دلبری و جلوه گری بپردازد و خیال کند بیمار دلان و رهزنان عفاف را به وسوسه نمی اندازد و از زهر نگاه ها و نیش پشه های شهوت در امان می ماند!
بعضی از نگاهها ویروس گناه منتشر می کند و بعضی از چهره ها حشره مزاحمت جمع می کند.
خراب کردن همه دیوارها و برداشتن همه پرده ها و باز گذاشتن همه پنجره ها نشانه تیره اندیشی است نه روشنفکری! علامت جاهلیت است نه تمدن!
می گویی نه؟ به طومار کسانی نگاه کن که پس از رسوایی و بی آبرویی با دو دست پشیمانی بر سر غفلت خویش می زنند و بر جهالت خود لعنت می فرستند.
کسی که از (جماعت رسوا) نگریزد (رسوای جماعت) می شود!
آنکه ایمان را به لقمه ای نان می فروشد.
آنکه یوسف زیبایی را با چند سکه قلب عوض می کند.
آنکه (کودک عفاف) را جلوی صدها گرگ گرسنه می برد و به تماشا می گذارد روزی هم (پشت دیوار ندامت) اشک حسرت بر دامن پشیمانی خواهد ریخت. در آخرت هم به آتش بی پروایی خود خواهد سوخت.
از اول باید مواظب بود این کاسه چینی نشکند و این جام بلورین ترک بر ندارد.
از اول نباید به پای بیگانه اجازه ورود به مزرعه نجابت داد که بوته های نورس عصمت را لگد مال کند.
ولی ... گریه بی حاصل است و بی ثمر وقتی که شاخه شکست و گل چیده شد!!!
جواد محدثی
***
اکنون من وشما می بینیم که چه گونه در جامعه گروه های مختلف به نام آزادی ، حصار باغ های زیبایی را یک به یک ویران می کنند و باغ بی حصار را جلوی دیدگان هر اجنبی به نمایش می گذارند ، چه گونه جواهرات زیبایی را در معرض دید هر رهگذر می آویزند و چه گونه...
یکی از گروه هایی که قدر و ارزش عفاف زن را معنا ندانست و آن را به بهای ناچیز در بازار عرضه کرد، فرقه بهاییت بود؛ این فرقه ساختگی که جز بر پایه ی جهل پا به عرصه ی وجود نگذاشت ، به دست یکی ازپیروان ناآگاه و فریب خورده خود به نام طاهره قزوینی مشهوربه «قره العین» در محفلی معروف به نام « واقعه ی بدشت» دست به تحریف و نسخ احکام الهی اسلام زد .
در این واقعه ، اول قدمی که قره العین در این راه برداشت این بود که بی حجاب وآرایش کرده جلوی جمع زیادی ازمردان نامحرم حاضر گشت و اعلام نمود که به دستور میرزا علی محمد شیرازی در عبادات طریقه نوینی ایجاد شده و رویه و عقاید قدیم متروک گشته است!
غافل از این که آن ها در این واقعه طشت رسوایی خود را بر سر در بازار آویختند!!
فی الحال اگر بر آنید تا بدانید در این فرقه ساختگی چه حوادثی رخ داده است ، منتظر بقیه ی پست های ما باشید.
...ورنه مرداب چه دیده ست به عمر؟
غیر شام سیه و صبح سپید؟
روز دیگر زپس روز دگر
هم چنان بی ثمر و پوچ و پلید.
