جهت اطلاع ميگويم که برطبق نوشته ي شخص يحيي دولت آبادي در صفحات 27و 112 و 318 جلد 1 حيات يحيي، بوضوح انتساب خود و خانواده اش را به بابي و ازلي بودن رد ميکند. شايد بيش از حد تاکيد نکردن او و ديگر اعضاي خانواده شان بدليل سکولار شدن بوده است که کلا بيخيال دين داري عرفي شده بودند. ضمنا نوشته هاي آخر عمر خانم صديقه دولت آبادي نيز خداباوري اسلامي را در او نشان ميدهد. همچنين وصيت هردو به دفن در قبرستاني که مختص شيعيان بوده نشانه ي ديگري است. و از همه ي اينها مهمتر اينکه هيچ اثر و نوشته اي که نشاندهنده ي بابي-ازلي بودن آنها بوده باشد وجود ندارد. فقط ادعاهاي ديگران و بويژه شخص کينه توزي مثل کسروي براي اين موضوع سند شده است. فراموش نکنيم که خانم صديقه دولت آبادي برطبق بسياري از اسناد باقي مانده، از سال 1919 تا کودتاي 1332، بارها و بارها ضديت خود را با سياستهاي دولت انگليس نشان داده است درحاليکه بابي ها و بويژه بهايي ها بدليل حمايتهاي جهاني انگليس از آنها، همواره مدافع اعمال انگلستان بوده اند و هستند.